Skip to content

Archive for November, 2012

24
Nov

Κρυφές διαστάσεις

kryfes_diastaseisΗ θεωρία των χορδών και η Κβαντική ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ!

Το 1982, ο γεωμέτρης σινο-αμερικανός Σινγκ-Τανγκ Γιάου, καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, τιμήθηκε με το Βραβείο Φιλντς (το Νόμπελ των μαθηματικών) όταν απέδειξε ότι οι κρυφές διαστάσεις του χωροχρόνου, που απαιτούνταν από τη “θεωρία των πάντων”, βρίσκονται -ασύλληπτες από τις αισθήσεις μας- στις πολλαπλότητες Καλάμπι-Γιάου.
Το 1959, ο Σινγκ-Τανγκ Γιάου, ο ατίθασος, σκληρός νεαρός από την ηπειρωτική Κίνα, είχε δύο επιλογές: είτε να γίνει “προσωπικότητα” του υποκόσμου, είτε να διαπρέψει στα μαθηματικά. Επέλεξε το δεύτερο – “όλα ή τίποτα”, σκέφτηκε.
Σήμερα, οι συνάδελφοί του τον αποκαλούν “το λιοντάρι των μαθηματικών”: στριμώχνει τις εξισώσεις του στη γωνία και ύστερα τις συνθλίβει, μέχρι να βγάλει απ’ αυτές όσο περισσότερη φυσική μπορεί.
“Η θεωρία χορδών όχι μόνο δεν έχει αποδειχτεί, δεν έχει καν ελεγχθεί. Ωστόσο, το βασικό εργαλείο ελέγχου του έργου των φυσικών είναι η μαθηματική συνέπεια, και με τη θεωρία μου τα έχω καταφέρει λαμπρά σε αυτό τον έλεγχο”, δηλώνει ο καθηγητής Γιάου.
Ξανά και ξανά, τα μαθηματικά του καθηγητή Γιάου ανοίγουν δρόμο στα επιτεύγματα της σύγχρονης φυσικής. Σ’ αυτό το βιβλίο, για πρώτη φορά, αφηγείται ο ίδιος τη ζωή και το έργο του. Η διεισδυτική σκέψη του φωτίζει το μέλλον των μαθηματικών και ο ενθουσιώδης λόγος του μας ταξιδεύει στις κρυφές διαστάσεις ενός ασύλληπτου, νέου Κόσμου.

23
Nov

“Αι Αθήναι ως Ανατολική Πόλις”

 

papadiamantisΕκείθεν και εφεξής, υψηλά επάνω, επιφαίνεται μία αίγλη. Σέλας συλληφθέν, ακτίς ηλίου στερεοποιημένη.  “Μάρμαρον θείον, οπού πρέπει να το φιλήση τις “, καθώς είπεν ο Αμπού ο σατιριστής της συγχρόνου Ελλάδος. Ας οπισθοχωρήσωμεν, ή μάλλον ας σταματήσωμεν εδώ. Σαρκικοί, υλόφρονες και νωθροί άνθρωποι, δεν δύνανται ν’ ανέλθωσιν εις τον ιερόν βράχον της Ακροπόλεως.


Read moreRead more

22
Nov

Η Γαλήνη

Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος,
που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός,
καθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα
της μυγδαλιάς ο αγέρας,
κι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες,
εκεί που χτύπαγεν η οπλή
ενός πλάτανου λεβέντικου
και μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό,
που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε
μα όλος ο κόπος τ’ ουρανού,
όλος ο κόσμος έλαμπε
σαν μια νερο σταγόνα πρωί
στα πόδια του βουνού,
τώρα, σαν από στεναγμό θεού
ένας ίσκιος μεγαλώνει,
τώρα, η αγωνία σκυφτή με χέρια κοκαλιάρικα,
πιάνει και σβήνει ένα-ένα τα λουλούδια
επάνω της,
μες στις χαράδρες όπου τα νερά σταμάτησαν
από λιμό χαράς κοίτουνται τα τραγούδια
βράχοι καλόγεροι με κρύα μαλλιά
κόβουνε σιωπηλοί της ερημιάς τον άρτο.
Χειμώνας μπαίνει ως το μυαλό.
Κάτι κακό θ’ ανάψει.
Αγριέυει η τρίχα του αλογόβουνου,
τα όρνια μοιράζονται ψηλά τις ψύχες τ’ ουρανού.
Οδυσσέας Ελύτης
3
Nov

Ο Ελύτης για Ελλάδα-Ευρώπη

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης!…