Για την γιορτή των Τριών Ιεραρχών, λίγα λόγια
Εορτή την Δευτέρα των τριών “μεγίστων φωστήρων”, των τριών Ιεραρχών “προστατών” των γραμμάτων και της Παιδείας στην Πατρίδα μας. Θα περίμενε κανείς να είναι ίσως η μεγαλύτερη γιορτή στα Σχολεία μας. Η μόρφωση, το έργο, το ήθος και η αγιότητά τους θα μπορούσε να αποτελέσει Φάρο λαμπρό στα στερημένα από πρότυπα Ελληνόπουλα.
Έρχεται λοιπόν για τον εορτασμό της γιορτής η απόφαση του υπουργείου με ένα μυστηριώδες “δύναται” κάπου γραμμένο:οι σύλλογοι διδασκόντων και ο διευθυντής “δύναται” να κάνουν εορταστικές εκδηλώσεις στο Σχολείο. Υπεκφεύγοντας λίγο από την ευθύνη της απόφασης το υπουργείο ή προσπαθώντας να ξεφύγει από τις “πιέσεις” έριξε το μπαλάκι της απόφασης στους συλλόγους διδασκόντων και στους διευθυντές των σχολείων: εξάλλου “αυτόνομο”, “αποκεντρωμένο” και “αυτοδιοίκητο” σχολείο δεν θέλουμε;…
Έλα όμως που με παλιότερο Προεδρικό διάταγμα η ημέρα εορτής των Τριών Ιεραρχών θεωρείται αργία! Αργία, όπως η 25η Μαρτίου, η 28η Οκτωβρίου, του Αγίου Πνεύματος και οι Κυριακές. Και οι εορταστικές εκδηλώσεις πότε θα γίνουν; Συνήθως στις υπόλοιπες αργίες γίνονται την προηγούμενη μέρα! Για την προηγούμενη ημέρα της γιορτής των Τριών Ιεραρχών όμως δεν “προβλέπονται” εορταστικές εκδηλώσεις! Φυσικά οι περισσότεροι σύλλογοι διδασκόντων και οι διευθυντές “ψήφισαν” και “αποφάσισαν” …αργία! Άρα θα στείλουμε κανα παιδάκι (μια “αντιπροσωπία”) με τον έρμο τον Θεολόγο του Σχολείου στην Εκκλησία και ….αυτό είναι όλο!
Και ΠΩΣ τα παιδιά μας θα μάθουν κάτι για τους Τρεις Ιεράρχες;
Οι εορταστικές εκδηλώσεις είναι και αυτές “μάθημα”! Εντάσσονται στην εκπαιδευτική διαδικασία: μια ωραία ομιλία, ένα ωραίο ανάγνωσμα από τους πολυγραφότατους Ιεράρχες, μια ταινία, ένας ύμνος ΜΟΡΦΩΝΕΙ! Ίσως και πολύ περισσότερο μάλιστα από ένα ξερό “από καθέδρας μάθημα”…Από την άλλη μια Ιερουργία, ένας “εκκλησιασμός”, που τα παιδιά μας ΑΓΝΟΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ακόμη και τι είναι, ποια είναι η τελετουργία και τι υπηρετεί, ΑΝΕΒΑΖΕΙ πνευματικά και γλυκαίνει την ξερή καρδούλα των νέων.
Βόλτα και καφέ επομένως τα παιδιά μας στην γιορτή αλλά και ένα ακόμη λιθαράκι στην αμάθεια για τον λαό μας: ΣΚΟΤΑΔΙ βαθύ!
Και από την άλλη μεγαλοστομίες για δήθεν “μεταρρυθμίσεις” από “σοφούς”-τυφλούς για τον τρόπο εξετάσεων, τη διδακτέα ύλη, το πρόγραμμα…
Και με την Παιδεία τι θα γίνει? με την Μόρφωση του “Έλληνος Ανθρώπου” τι θα γίνει;
Ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι ένας ΦΩΤΕΙΝΟΣ πολιτισμός! Ένας Πνευματικός Πολιτισμός που ΚΑΝΕΝΑΣ υλόφρων δεν μπορεί να προσεγγίσει όπως λέει και ο δικός μας “πατερούλης”, ο Παπαδιαμάντης στο παρακάτω απόσπασμα από το άρθρο του “Αι Αθήναι ως ανατολική Πόλις”:
“Εκεί επιφαίνονται ενίοτε δύο λαμπραί οπτασίαι. Η μία φορεί πενιχρόν χιτώνα και αναβεβλημένον επί των ώμων το ιμάτιον. Κρατεί βακτηρίαν. Γαλιλαίος, επίρρινος, αναφαλαντίας*, και αρπαγείς έως τρίτου ουρανού. Η άλλη φορεί φελόνιον υφασμένον με ερυθρούς σταυρούς, επιτραχήλιον κεντητόν με αγγελούδια, και ωμοφόριον από μαλλίου προβάτου. Ευθύρριν, βαθυπώγων, σεβάσμιος, εξήρθη ποτέ μέχρι της άνω ιεραρχίας και περιέγραψε τας τάξεις των Αγγέλων. Αμφότεραι αι οπτασίαι είναι υψηλαί, επιβάλλουσαι, μεγαλοπρεπείς. Η πρώτη ονομάζεται Παύλος, η δευτέρα Διονύσιος.
Εκείθεν και εφεξής, υψηλά επάνω, επιφαίνεται μία αίγλη. Σέλας συλληφθέν, ακτίς ηλίου στερεοποιημένη. “Μάρμαρον θείον, οπού πρέπει να το φιλήση τις “, καθώς είπεν ο Αμπού ο σατιριστής της συγχρόνου Ελλάδος. Ας οπισθοχωρήσωμεν, ή μάλλον ας σταματήσωμεν εδώ. Σαρκικοί, υλόφρονες και νωθροί άνθρωποι, δεν δύνανται ν’ ανέλθωσιν εις τον ιερόν βράχον της Ακροπόλεως. “(1896)
Εκείθεν και εφεξής, υψηλά επάνω, επιφαίνεται μία αίγλη. Σέλας συλληφθέν, ακτίς ηλίου στερεοποιημένη. “Μάρμαρον θείον, οπού πρέπει να το φιλήση τις “, καθώς είπεν ο Αμπού ο σατιριστής της συγχρόνου Ελλάδος. Ας οπισθοχωρήσωμεν, ή μάλλον ας σταματήσωμεν εδώ. Σαρκικοί, υλόφρονες και νωθροί άνθρωποι, δεν δύνανται ν’ ανέλθωσιν εις τον ιερόν βράχον της Ακροπόλεως. “(1896)
αναφαλαντίας: φαλακρός κατά το μέτωπο
ΚΑΛΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΚΑΙ …ΚΑΛΟ ΜΥΑΛΟ!
Βησσάριος Πολύζος
Comments are closed.