Αντί Θερινού Ηλιοστασίου. Βίκτωρ Ουγκώ: Ο κόσμος είναι μια διεύρυνση της Ελλάδας!
Ο μεγάλος μυθιστοριογράφος και ποιητής Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885) υπήρξε ένας συνεπής αναγνώστης των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και ανυπόκριτος θαυμαστής τους. Στα γραπτά του έκανε δεκάδες κολακευτικές αναφορές στα έργα τους, τα οποία και τοποθετούσε στην κορυφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Π.χ. έγραφε για τον Όμηρο:
“Ο ‘Ομηρος είναι η μεγαλοφυΐα που λύνει αυτό το ωραίο πρόβλημα της Τέχνης, το ωραιότερο ίσως απ΄όλα, την αληθινή απεικόνιση της ανθρωπότητας, που κατορθώνεται με την μεγέθυνση του ανθρώπου, δηλαδή με την γενεσιουργία του πραγματικού μέσα στο ιδανικό. Μύθος και Ιστορία υπόθεση και παράδοση, χίμαιρα και επιστήμη, συνθέτουν τον Όμηρο. Δεν έχει βάθος και γελάει. όλα τα βάθη των παλαιών εποχών μετακινούνται, αχτινοβολούν φωτισμένα, στο απλόχερο γλαυκό διάστημα του πνεύματος αυτού…”
“Ο Ελληνικός πολιτισμός με την ποίηση και την τέχνη είχε τέτοια δύναμη, ώστε πολλές φορές νικούσε και τον πόλεμο. Οι Σικελοί, λέει ο Πλούταρχος, εξαιτίας του Νικία, ελευθέρωναν τους Έλληνες αιχμαλώτους που τραγουδούσαν στίχους του Ευρυπίδη.”
Ο ρομαντισμός του Ουγκώ και η πίστη του στις Ιδέες ως αυθύπαρκτες έννοιες που καθορίζουν την Ιστορία και τον πολιτισμό, τον έστρεψε σταδιακά υπέρ του αναδυόμενου Ελληνικού Έθνους ως αληθινού συνεχιστή του Αρχαίου Ελληνικού κλέους. «Ο κόσμος είναι μία διεύρυνση της Ελλάδος και η Ελλάς είναι ο κόσμος σε σμίκρυνση» έλεγε χαρακτηριστικά. Ως γνήσιος πνευματικός άνθρωπος προσπαθούσε να αναδείξει την υπεροχή του Πνεύματος έναντι της Ύλης και ως αξιοσημείωτο παράδειγμα θεωρούσε την διάρκεια και την διαχρονική επικαιρότητα του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος έναντι της προσωρινότητας άλλων εμπορικών και οικονομοκεντρικών Αρχαίων πολιτισμών. Αναφέρει σχετικά:
“Χορτάρι φυτρώνει στα έξη σκαλοπάτια του βήματος που μιλούσε ο Δημοσθένης και ο Κεραμεικός είναι ένα φαράγγι γεμάτο μαρμάρινη σκόνη που ήταν το παλάτι του Κέκρωπος. Ο ναός του Θησέα ανήκει στα χελιδόνια και οι κατσίκες βόσκουν πάνω στην Πνύκα, η Ελληνική Ιδέα όμως είναι ζωντανή, η Ελλάδα είναι Θεά. Το να είσαι ένα ταμείο είναι κάτι που περνάει, το να είσαι όμως σχολή είναι κάτι που διαρκεί.”
“Είναι θαυμαστή η δύναμη του φωτεινού λυτρωμού της Ελλάδας ακόμη και σήμερα που μπροστά στα μάτια μας υπάρχει η Γαλλία. Η Ελλάδα δεν έκανε αποικίες χωρίς να εκπολιτίζει και έτσι αποτελεί παράδειγμα για πολλά νέα κράτη. Δεν αρκεί να αγοράζεις και να πουλάς…”
“Η Τύρος αγόραζε και πουλούσε. Η Βυρητός αγόραζε και πουλούσε και η σιδώνα αγόραζε και πουλούσε. Που είναι τώρα αυτές οι πολιτείες; Η Αθήνα δίδασκε. Ακόμη και σήμερα είναι μια πρωτεύουσα της ανθρώπινης σκέψης.”
Το μεγαλύτερο φεγγάρι του 2013
Άρθρο του κ. Διονύση Σιμόπουλου, Διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου
Την ερχόμενη Κυριακή, 23 Ιουνίου, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ένα αρκετά ενδιαφέρον φαινόμενο, την μεγαλύτερη Πανσέληνο του έτους. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν λανθασμένα ότι αυτό συμβαίνει κάθε Αύγουστο, που φυσικά δεν είναι σωστό αφού πρόκειται απλά για μια οπτική απάτη.
Αυτό που συμβαίνει δηλαδή είναι ότι στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών ο Ήλιος βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της ετήσιας φαινόμενης τροχιάς του στον ουρανό ενώ αντίθετα η Σελήνη βρίσκεται σχετικά πιο κοντά στον ορίζοντα. Σ’ αυτή τη θέση η Πανσέληνος μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα.
Read more
ERASMUS Umeå (Σουηδία)
Εντυπώσεις από μαθητή ERASMUS στη βόρεια Σουηδία
Να ξεκινήσω λέγοντας ότι έμεινα ένα χρόνο –δύο ακαδημαϊκά εξάμηνα- στο Umeå της Σουηδίας. Η επιλογή της πόλης έγινε σχεδόν τυχαία, αναζητώντας κάτι τελείως διαφορετικό από το χάος της Αθήνας. Και ήταν ευτυχώς μία από τις καλύτερες επιλογές της ζωής μου. Όπως μου είπαν ήμουν το μόνο άτομο που έβαλε αυτή την πόλη σαν πρώτη επιλογή. Και αυτό δεν είναι καθόλου περίεργο μιας και το Umeå βρίσκεται 8 ώρες βόρεια της Στοκχόλμης και μόλις 3.5 ώρες από την γραμμή του βόρειου πόλου.
Άρωμα Σμύρνης
Άρωμα παλιό και δυνατό, ανατολίτικο, σας έχω σήμερα με ένα παραδοσιακό τραγούδι από τον “Μάστορα” Γιώργο Τζώρτζη. Έτσι για να μην ξεχνάμε ότι είμαστε Έλληνες ανάμεσα σε “ανατολή” και “δύση”, ανάμεσα σε δυο πολιτισμούς που κατανοούμε αλλά και νιώθουμε καλύτερα γιατί εμείς τους”γεννήσαμε” κάποτε…
Η χειρόγραφη απόδειξη της απόφασης του Πόντιου Πιλάτου
Το συγκλονιστικό αυτό έγγραφο σχετικά με την απόφαση της Σταύρωσης του Ιησού Χριστού παρέμεινε μέχρι το 1309 μ..Χ. τελείως άγνωστο, οπότε βρέθηκε στη γνωστή σε όλους σήμερα για τον καταστροφικο σεισμό πόλη (L’Aquila) της Κεντρικής Ιταλίας (κοντά στην οποία έχει ανακαλυφθει η αρχαία ρωμαϊκή πόλη του Αμιτερνο, όπου βρέθηκε το σπίτι του Πόντιου Πιλάτου).
Το 1381 μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί των ημερών του Πατριάρχου Ιερεμίου. Μεταφράστηκε από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο, κατά το έτος 1643:
Μετάφραση
“Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου,
Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον
ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και
καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της
δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού
βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου
και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας
των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου
Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας
αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ
Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.
Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού
λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη
κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων
Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των
άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων, επεί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων
πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών
εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του
Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων
θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι.
Ναόν και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι
τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον
πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου
αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ’ ού βούλομαι
συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν
Αντωνιανής, αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων
ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν
θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί
γλώσσας τον ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί) ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί) ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ
(Ρωμαϊστί).
Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τομήσαι απερισκέπτως της
τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ’ εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της
αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων
Βασιλείας.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
– Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.
– Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.
– Από των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη.
– Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας.
– Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης.
– Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν».
Ο υπολογισμός του εορτασμού του Πάσχα
Το πως υπολογίζουμε το Πάσχα δεν είναι μια τετριμμένη υπόθεση! Γιατί γιορτάζουμε το Πάσχα σε διαφορετική ημερομηνία από τους Ρωμαιοκαθολικούς; Πώς υπολογίσαμε ότι το Πάσχα πρέπει να γιορταστεί φέτος στις 5 Μαΐου;
Η πρώτη σύνοδος της Νίκαιας (325 μ.Χ.) αποφάνθηκε και είπε ότι “το Πάσχα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας”. Πότε όμως “πέφτει” αυτή? Εδώ οι γνώμες διίστανται και προσκρούουν στο γενικότερο πρόβλημα του υπολογισμού του Χρόνου. Έχουμε λοιπόν δύο “ημερολόγια” για να υπολογίζουμε το χρόνο και τις γιορτές μας: το “παλαιό” ή Ιουλιανό και το “νέο” ή το Γρηγοριανό από το 1582. Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία ακολουθεί σήμερα το “νέο” Γρηγοριανό ημερολόγιο όπως και οι Ρωμαιοκαθολικοί. Όταν πρόκειται όμως για “κινητές” γιορτές όπως το Πάσχα τότε τις υπολογίζει σύμφωνα με το “παλαιό” και συνεορτάζει με τους άλλους Ορθοδόξους που ακολουθούν το “παλαιό” ημερολόγιο. Ανάμεσα στο “παλαιό” και στο “νέο” ημερολόγιο υπάρχει μια διαφορά 13 ημερών. Η εαρινή ισημερία λοιπόν που είναι στις 21 Μαρτίου με το “νέο” είναι στις 3 Απριλίου (=21+13) με το παλαιό. Ας αρχίσουμε να υπολογίζουμε λοιπόν:
Για το νέο ημερολόγιο
έχουμε ισημερία στις 21 Μαρτίου, η πρώτη πανσέληνος μετά από αυτή την ισημερία πέφτει στις 27 Μαρτίου και η πρώτη Κυριακή μετά από την πανσέληνο αυτή είναι στις 31 Μαρτίου που είναι και η ημέρα που γιόρτασαν το Πάσχα οι καθολικοί. Απλά και “παστρικά” πράγματα…
Για το “παλαιό” ημερολόγιο
Εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και “μπερδεύονται” όπως στην πανέμορφη μεσογειακή ψυχή μας: έχουμε λοιπόν ισημερία στις 21+13 = 3 Απριλίου. Η πρώτη πανσέληνος μετά από αυτή είναι στις 25 Απριλίου και η πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο είναι η 28 Απριλίου. Θα έπρεπε να γιορτάσουμε το Πάσχα επομένως στις 28 Απριλίου θα πει κάποιος. Έλα όμως που τα πράγματα “μπερδεύονται” ακόμη περισσότερο! Αυτό γιατί και για τον υπολογισμό των Πανσελήνων έχουμε διαφορές! Έτσι στο “παλαιό” ημερολόγιο και στους Ορθόδοξους έχουμε υπολογισμό των Πανσελήνων (πάλι “πατροπαράδοτα”!) σύμφωνα με τον λεγόμενο “κύκλο του Μέτωνος” ( Μέτων ο Αθηναίος) ο οποίος όμως εισάγει ένα σφάλμα στους υπολογισμούς κάπου 1 ημέρας ανα 228 έτη! Ο κύκλος του Μέτωνος στο “νέο” ημερολόγιο αντικαταστάθηκε από την ακριβέστερη γρηγοριανή επακτή του Λίλιου και καταρτίστηκε Πασχάλιο από τον Ιησουίτη μοναχό, μαθηματικό και αστρονόμο Κρίστοφερ Κλάβιους. Το πρόβλημα φυσικά λύθηκε οριστικά το 1800 όταν τα πασχάλια αντικαταστάθηκαν από τον περίφημο κανόνα υπολογισμού του Πάσχα του Γερμανού μαθηματικού Γκάους. Στο “νέο” ημερολόγιο έχουμε μικρότερο σφάλμα 1 ημέρας ανά 20.000 έτη. Το σφάλμα του Μέτωνος επομένως που είναι σωρευτικά 5 ημέρες, “μεταφέρει” τον υπολογισμό της πανσελήνου 5 ημέρες αργότερα δηλαδή αντί για τις 25 Απριλίου στις 30 Απριλίου. Επομένως η πρώτη Κυριακή μετά από αυτή είναι στις 5 Μαΐου!
Ο.Ε.Δ. (ὅπερ ἔδει δεῖξαι) όπως θα λέγαμε και εμείς οι παλαιότεροι :-)…
Φυσικά σημασία δεν έχει ίσως και τόσο το ΠΟΤΕ αλλά το ΠΩΣ θα γιορτάζουμε το Πάσχα! Και μπορεί οι “δυτικοί” να είναι πιο ακριβείς στους υπολογισμούς και εμείς πιο “παραδοσιακοί”, με “σφάλματα” πολλά ( 🙂 ), αλλά δεν μπορούμε να πούμε ποτέ ότι ένας δυτικός έχει την ΕΜΠΕΙΡΙΑ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΣΧΑ!…
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!…
Ο υπολογισμός του εορτασμού του Πάσχα
Το πως υπολογίζουμε το Πάσχα δεν είναι μια τετριμμένη υπόθεση! Γιατί γιορτάζουμε το Πάσχα σε διαφορετική ημερομηνία από τους Ρωμαιοκαθολικούς; Πώς υπολογίσαμε ότι το Πάσχα πρέπει να γιορταστεί φέτος στις 5 Μαΐου;
Η πρώτη σύνοδος της Νίκαιας (325 μ.Χ.) αποφάνθηκε και είπε ότι “το Πάσχα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας”. Πότε όμως “πέφτει” αυτή? Εδώ οι γνώμες διίστανται και προσκρούουν στο γενικότερο πρόβλημα του υπολογισμού του Χρόνου. Έχουμε λοιπόν δύο “ημερολόγια” για να υπολογίζουμε το χρόνο και τις γιορτές μας: το “παλαιό” ή Ιουλιανό και το “νέο” ή το Γρηγοριανό από το 1582. Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία ακολουθεί σήμερα το “νέο” Γρηγοριανό ημερολόγιο όπως και οι Ρωμαιοκαθολικοί. Όταν πρόκειται όμως για “κινητές” γιορτές όπως το Πάσχα τότε τις υπολογίζει σύμφωνα με το “παλαιό” και συνεορτάζει με τους άλλους Ορθοδόξους που ακολουθούν το “παλαιό” ημερολόγιο. Ανάμεσα στο “παλαιό” και στο “νέο” ημερολόγιο υπάρχει μια διαφορά 13 ημερών. Η εαρινή ισημερία λοιπόν που είναι στις 21 Μαρτίου με το “νέο” είναι στις 3 Απριλίου (=21+13) με το παλαιό. Ας αρχίσουμε να υπολογίζουμε λοιπόν:
Για το νέο ημερολόγιο
έχουμε ισημερία στις 21 Μαρτίου, η πρώτη πανσέληνος μετά από αυτή την ισημερία πέφτει στις 27 Μαρτίου και η πρώτη Κυριακή μετά από την πανσέληνο αυτή είναι στις 31 Μαρτίου που είναι και η ημέρα που γιόρτασαν το Πάσχα οι καθολικοί. Απλά και “παστρικά” πράγματα…
Για το “παλαιό” ημερολόγιο
Εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και “μπερδεύονται” όπως στην πανέμορφη μεσογειακή ψυχή μας: έχουμε λοιπόν ισημερία στις 21+13 = 3 Απριλίου. Η πρώτη πανσέληνος μετά από αυτή είναι στις 25 Απριλίου και η πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο είναι η 28 Απριλίου. Θα έπρεπε να γιορτάσουμε το Πάσχα επομένως στις 28 Απριλίου θα πει κάποιος. Έλα όμως που τα πράγματα “μπερδεύονται” ακόμη περισσότερο! Αυτό γιατί και για τον υπολογισμό των Πανσελήνων έχουμε διαφορές! Έτσι στο “παλαιό” ημερολόγιο και στους Ορθόδοξους έχουμε υπολογισμό των Πανσελήνων (πάλι “πατροπαράδοτα”!) σύμφωνα με τον λεγόμενο “κύκλο του Μέτωνος” ( Μέτων ο Αθηναίος) ο οποίος όμως εισάγει ένα σφάλμα στους υπολογισμούς κάπου 1 ημέρας ανα 228 έτη! Ο κύκλος του Μέτωνος στο “νέο” ημερολόγιο αντικαταστάθηκε από την ακριβέστερη γρηγοριανή επακτή του Λίλιου και καταρτίστηκε Πασχάλιο από τον Ιησουίτη μοναχό, μαθηματικό και αστρονόμο Κρίστοφερ Κλάβιους. Το πρόβλημα φυσικά λύθηκε οριστικά το 1800 όταν τα πασχάλια αντικαταστάθηκαν από τον περίφημο κανόνα υπολογισμού του Πάσχα του Γερμανού μαθηματικού Γκάους. Στο “νέο” ημερολόγιο έχουμε μικρότερο σφάλμα 1 ημέρας ανά 20.000 έτη. Το σφάλμα του Μέτωνος επομένως που είναι σωρευτικά 5 ημέρες, “μεταφέρει” τον υπολογισμό της πανσελήνου 5 ημέρες αργότερα δηλαδή αντί για τις 25 Απριλίου στις 30 Απριλίου. Επομένως η πρώτη Κυριακή μετά από αυτή είναι στις 5 Μαΐου!
Ο.Ε.Δ. (ὅπερ ἔδει δεῖξαι) όπως θα λέγαμε και εμείς οι παλαιότεροι :-)…
Φυσικά σημασία δεν έχει ίσως και τόσο το ΠΟΤΕ αλλά το ΠΩΣ θα γιορτάζουμε το Πάσχα! Και μπορεί οι “δυτικοί” να είναι πιο ακριβείς στους υπολογισμούς και εμείς πιο “παραδοσιακοί”, με “σφάλματα” πολλά ( 🙂 ), αλλά δεν μπορούμε να πούμε ποτέ ότι ένας δυτικός έχει την ΕΜΠΕΙΡΙΑ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΣΧΑ!…
