Ο Γερο-Πεύκος του Ελληνισμού!
(Χορός κλέφτικος-Ζαχαρίας Παπαντωνίου)
Ένας πεύκος μες στον κάμπο
γέρασε ο φτωχός.
Στέκει εκεί πρωί και βράδυ
μοναχός.
Έχασε μεγάλους κλώνους,
έμαθε πολλά.
Ζει διακόσια τόσα χρόνια
στρογγυλά.
Άκουσε τα καριοφύλια,
είδε αρματολούς,
πέρασε πολέμους, μπόρες,
κεραυνούς.
Μα βαστάει σαν παλικάρι,
όσο κι αν γερνά,
κι αγναντεύει πέρα ως πέρα
τα βουνά!..
Για την γιορτή των Τριών Ιεραρχών, λίγα λόγια
Εορτή την Δευτέρα των τριών “μεγίστων φωστήρων”, των τριών Ιεραρχών “προστατών” των γραμμάτων και της Παιδείας στην Πατρίδα μας. Θα περίμενε κανείς να είναι ίσως η μεγαλύτερη γιορτή στα Σχολεία μας. Η μόρφωση, το έργο, το ήθος και η αγιότητά τους θα μπορούσε να αποτελέσει Φάρο λαμπρό στα στερημένα από πρότυπα Ελληνόπουλα.
Εκείθεν και εφεξής, υψηλά επάνω, επιφαίνεται μία αίγλη. Σέλας συλληφθέν, ακτίς ηλίου στερεοποιημένη. “Μάρμαρον θείον, οπού πρέπει να το φιλήση τις “, καθώς είπεν ο Αμπού ο σατιριστής της συγχρόνου Ελλάδος. Ας οπισθοχωρήσωμεν, ή μάλλον ας σταματήσωμεν εδώ. Σαρκικοί, υλόφρονες και νωθροί άνθρωποι, δεν δύνανται ν’ ανέλθωσιν εις τον ιερόν βράχον της Ακροπόλεως. “(1896)
Καλό 2017 με το …bitcoin!
Στο Miami στις 17,18/1 το συνέδριο με το bitcoin να “χτυπάει” τα 1000 δολάρια σήμερα!
Περισσότερα ΕΔΩ
“Και ο Λόγος σάρξ εγένετο”…
Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε με την Καρδία μας
και φέτος το απ’ αιώνων “σεσιγημένον μυστήριον” της ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου.
Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός
Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός,
Νικόλαος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Με την “Αγορά” σήμερα! Πολύ καλό βιβλίο, από το 2009.
Ηλεκτρονικά (pdf) ΕΔΩ
Χειμωνιάτικη πανσέληνος – 2016
“You are an illuminating anchor”
JASON MRAZ “Bella Luna”
A hole in the sky
A supernatural nightlight
So full but often right
A pair of eyes, a closin’ one,
A chosen child of golden sun
A marble dog that chases cars
To farthest reaches of the beach and far beyond into the swimming sea of stars
They’re giving birth to constellation
No riffs and oh, no reservation.
If they should fall you get a wish or dedication
May I suggest you get the best
For nothing less than you and I
Let’s take a chance as this romance is rising over before we lose the lighting
Oh bella bella please
Bella you beautiful luna
Oh bella do what you do
Do do do do do
Of leagues to infinite number
Crashing waves and breaking thunder
Tiding the ebb and flows of hunger
You’re dancing naked there for me
You expose all memory
You make the most of boundary
You’re the ghost of royalty imposing love
You are the queen and king combining everything
Intertwining like a ring around the finger of a girl
I’m just a singer, you’re the world
All I can bring ya
Is the language of a lover
Bella luna, my beautiful, beautiful moon
How you swoon me like no other
Of your wish may I insist
That no contest for little you or smaller I
A larger chance happened, all them they lie
On the rise, on the brink of our lives
Bella please
Bella you beautiful luna
Oh bella do what you do
Bella luna, my beautiful, beautiful moon
How you swoon me like no other, oh oh oh
Έναρξη 34 Μαραθώνιου δρόμου
Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν δύναμιν
Προς αφελληνισμό και αποχριστιανισμό η Ελλάς
”Νυχτωμένοι όσοι δεν βλέπουν ότι η χώρα προχωράει στον αφελληνισμό και αποχριστιανισμό” είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Εμείς θα προσθέταμε ότι η πορεία αυτή της Ελλάδος προς τον αφανισμό της δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο αλλά υποθάλπεται και επιβάλλεται στην χώρα μας εδώ και δεκαετίες!
Το φαινόμενο της υπογεννητικότητας, το φαινόμενο της υπογονιμότητας, οι αμβλώσεις, η παντελής έλλειψη οικογενειακής πολιτικής από την Πολιτεία, η λυσσαλέα πολεμική προς τον πατροπαράδοτο θεσμό του γάμου και της οικογένειας, τα ξενόφερτα ήθη, ο πιθικισμός κλπ κλπ υποσκάπτουν εδώ και δεκαετίες την Ελληνική κοινωνία…
Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη
«Ὑπάρχει σκοτεινή σπηλιά καταμεσῆς τῆς πέτρας
δυσμικά στραμμένη, πρός τό Ἔρεβος – κι ἐσεῖς τό κοῖλο
σκάφος θά διευθύνετε κατά κεῖ, Ὀδυσσέα ὑπεράξιε,
ὃμως ἀπ’ τό βαθύ πλοῖο μήτε ἀτσαλόχερος ἄντρας
κι ἄν τόξευε ποτέ, θά ’φτανε τοῦ σπήλαιου τήν τρύπα.
Μέσα σ’ αὐτό ἡ Σκύλλα ζεῖ ἀνατριχιαστικά ὑλακτώντας,
μέ φωνή ὅπως τοῦ νιογέννητου σκυλιοῦ, ἐκείνη ἐντούτοις
εἶναι φοβερό τέρας˙ ὅποιος καί νά τή θωροῦσε,
δέν θά χαιρόταν σίγουρα, κι ἄν θεός ἦταν ἀκόμα.
Ἔχει δώδεκα στραβοπόδαρα καί λαιμούς ἕξι,
μακρότατους, πού σέ καθενός τήν ἄκρη φυτρώνει
μιά κεφαλή τρομαχτική μέ τρεῖς ἀράδες δόντια,
πυκνά καί σφιχτοφύτευτα, ὄργανα μαύρου θανάτου.
Στή βαθουλή σπηλιά ὣς τή μέση της εἶναι χωμένη
καί μέ κεφάλια κρεμαστά στό τραχύ βάραθρο, ἔξω,
ψαρεύει γύρω στό βράχο ψάχνοντας μέ λαχτάρα
νά πιάσει δελφίνια καί σκυλόψαρα ἤ καί κανένα
θεριόψαρο ἀκόμα πιό μεγάλο, σάν ὅποια τρέφει
– πλῆθος ἀναρίθμητο – ἡ πολυπάταγη Ἀμφιτρίτη.»
